Поминаа години

Поминаа години…

Поминаа тешки и лесни години.

Поминаа години додека ти се сетиш дека те љубам.

Поминаа години додека осетиш,

Почувствуваш.

Почувствувај!

Ми гориш под прстиве секој пат одново

кога ќе ти го чујам гласот,

кога ќе ти ја замислам насмевката.

Во мисливе безброј пати разговаравме за нас,

за сѐ она случено,

недоречено, неискажано.

Поминаа лесни и тешки години

и сѐ е исто како вчера…

Твоите дланки надвиснати во моите џебови.

Магловит февруар и тивка ноќ.

Гласна, само од нашите мисли и моите врисоци те љубам!!

Пред сите те љубам, те љубев и ќе те љубам

и ќе вриштам додека не почувствуваш

како се вришти од љубов!

Од љубов кон личноста што знаеш дека може да ти биде сѐ…

Знам дека ги мразиш моите високи тонови.. Прости…

Поминаа лесни и тешки години со и без тебе,

со тебе во мислите и без тебе покрај мене.

Знам дека чувствуваш.

И бегаш.

И имаш потреба да избегаш.

И ќе бегаш додека не сфатиш дека од себе не ќе побегнеш…

Од мене уште помалку,

зашто парче моја душа носиш во себе,

зашто дел твое срце носам во мене.

И ќе дојде ден.

Ќе решиш дека е време за среќа,

дека е време за љубов…

И ќе поминат лесни и тешки години,

ништо не ќе се промени

и сѐ ќе биде како вчера…